|
ས་སྐྱའི་ལེགས་བཤད།
༡ བླུན་པོའི་ཡོན་ཏན་ཁར་འབྱིན་ཏེ། །མཁས་པའི་ཡོན་ཏན་ཁོང་དུ་སྦེད། ། སོག་མ་ཆུ་ཡི་སྟེང་ན་འཕྱོ། །ནོར་བུ་སྟེང་དུ་བཞགས་ཀྱང་འབྱིང་། ། 1、愚人把学问挂在嘴上，学者把学问埋在心底； 麦秸总是漂在水面上，宝石被放在水面上也沉底。 单词：བླུན་པོ 愚人，傻瓜； མཁས་པ 学者，智者； ཡོན་ཏན 本领，功能，知识，优点； འབྱིན 吐出，发出（声音）； སྦེད 隐匿，暗藏，掩盖； འཕྱོ 漂浮，游泳； འབྱིང 沉陷，淹没。 ༢ ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་དཀོན་པ་ལྟར། །ཡོན་ཏན་ཅི་ཡང་མེད་པའང་དཀོན། ། སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་འདྲེས་པ་ལས། །ཡོན་ཏན་གཙོ་ཆེ་མཁས་པས་བསྟེན། ། 2、具备所有优点的人很少，没有一点优点的人也少； 优缺点混在一起时，聪明人主要看优点。 （在此，本人认为后两句所要表达的意思是：一个人身上的优点与缺点相比，优点为主的人是贤者。这是识别贤者的依据。） 单词：དཀོན་པོ 稀少； སྐྱོན་ཆ 缺点，不足，毛病； བསྟེན 凭借，凭依 ༣ ཡུལ་གཞན་ལེགས་པར་མ་བརྟགས་པར། །སྔ་མའི་གནས་ནི་དོར་མི་བྱ། ། རྐང་པ་ཡ་གཅིག་མ་བཙུགས་པར། །གཉིས་ཀ་བཏེག་ན་འགྱེལ་བའི་རྒྱུ། ། 3、新环境尚不了解，旧地方可别抛掉； 一只脚还未站稳，抬双脚定要摔跤。 单词：བརྟགས 考察，了解； དོར 舍弃，抛出，戒除； བཙུགས་པ（འཛུགས་པ的过去时） 栽植，竖立； བཏེག་པ（འདེགས་པ的过去时）举起，抬高； འགྱེལ་བ 跌倒，倒下。 注： ①《萨加格言》，作者贡噶坚赞（ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན），（1182-1251）是藏传佛教萨迦派的首领，学富五明的大学者，是西藏获得“班智达”称号的第一人。他是开藏族格言先河的人，在《丹珠尔》中一些译自梵文的格言诗的启发下，结合藏族的实际，创作了大量的格言诗。辑在一起，成了影响深远脍炙人口的格言诗集——《萨迦格言》。《萨迦格言》原书名《ལིགས་པར་བཤད་པ་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས།》，通称《ས་སྐྱའི་ལེགས་བཤད།》。全书分9章，有格言诗457首。格言诗内容丰富，主要是关于为人处世待人接物中如何辨别好坏的道理。结构多采用前实后喻的格式，修辞手法多样。语言比较通俗易懂，为群众喜闻乐见，因而流行甚广。他不但善于引经据典，用故事或典故来说明道理，而且提倡从群众中吸取营养。在他的格言诗的第30首中说：“格言即使出自小孩之口，学者也要把它全部吸收（ལེགས་བཤད་བྱིས་པ་དག་ལས་ཀྱང་། ། མཁས་པ་རྣམས་ནི་ཡོངས་སུ་ལེན། །）。”由此可见一斑。 ②本贴所选格言诗译文为王尧先生译，选自青海民族出版社1981年出版的《萨迦格言（汉藏文版）》，分别在第24页、48页、74页。 |
|
|
沙发#
发布于：2010-02-25 23:26
|
|
|
6#
发布于：2016-05-04 16:15
ཁྱེད་རང་གི་མཛུབ་སྟོན་གནང་བར་ཐུགས་རྗེ་ཆེ་ཞུ་རྒྱུ་ཡིན།
“ལེགས་བཤད་ལ་ཤིན་ཏུ་དགའ་པོ་བྱེད་ཀྱི་ཡོད་ཅིང་། དེའི་ཐད་ཀྱང་འབད་བརྩོན་མང་ཙམ་བྱེད་འདོད་ཡོད ” 版主，还在吗？有空时还请您帮我批批看我这两个句子的文法有没有什么错误之处，毕竟是自学，心里没底。 [吃叶的小蚕于2016-05-10 20:59编辑了帖子]
|
|
