|
阅读：3793回复：1
【汉藏对照】檀腻羁缘品第三十九 （倒霉的婆罗门"伊巴坚"）檀腻羁缘品第三十九 །།ཁྱིམ་བདག་དབྱིག་པ་ཅན་གྱི་ལེའུ། 如是我闻。一时佛在舍卫国祇树给孤独园。尔时国内。有婆罗门名宾头卢埵阇。其妇丑恶。两眼复青。纯有七女。无有男儿。家自贫困。诸女亦穷。 如是我闻，一时，佛住在舍卫国祇树给孤独园。当时舍卫国中有一位名叫宾头卢埵阇的婆罗门，他的妻子相貌丑恶，两眼发青，只有七个女儿没有儿子。家境向来贫寒，女儿们的婆家也都很穷。 འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས་པ་དུས་གཅིག་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་མཉན་ཡོད་ན་རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་བཞུགས་སོ། །དེའི་ཚེ་ཡུལ་དེ་ན་བྲམ་ཟེ་ཕྱིན་ཏེ་ལོ་ཤུ་ཤ་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་ཡོད་དེ། བྲམ་ཟེ་དེའི་ཆུང་མ་དེ་རབ་ཏུ་མི་སྡུག་ཅིང་མིག་གཉིས་ཀྱང་མི་མཐོང་སྟེ། མི་མཐོང་བ་དེ་ལ་༄༅། །བུ་ཕོ་ནི༑ མེད་ཀྱི། བུ་མོ་བདུན་ཡོད་དེ། རབ་ཏུ་དབུལ་ཕོངས་སོ། 妇性弊恶。恒骂其夫。女等更互来求所须。比来称给。嗔目涕哭。其七女夫瑧集其舍。承待供给。恐失其意。田有熟谷。未见践治。从他借牛。将往践之。 婆罗门妇性情恶劣，时常辱骂丈夫。女儿们也一个接一个地回来讨要所需，一旦不能如意供给，就瞪着眼睛大哭小叫。七个女婿一齐住到丈人家里，让丈人侍候供给，丈人惟恐违背了他们的心意。田间的谷物已成熟，还没有收获，就向别人家借牛，准备去收割。 །བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་དེ་དག་ཀྱང་སོ་སོར་བག་མར་བཏང་སྟེ་ཕྱིས་མག་པ་དག་འདུས་ནས་བྲམ་ཟེའི་ཆུང་མ་ཡང་ཁྲོ་ཞིང་གཏུམ་མོ་ཞིག་སྟེ། བུ་མོ་དང་མག་པ་དག་འོང་བ་ལ་ཁྲོས་ནས་བུ་མོ་དག་ཀྱང་ཕྱིར་མ་ལ་གཤེའོ། །དེའི་ཚེ་ཞིང་དག་ཀྱང་བརྔ་རན་ནས་ཁྱིམ་མཚེས་ལ་བ་ལང་ཞིག་བརྙེས་ཏེ་ཞིང་ཐོག་ཏུ་སོང་སོང་བ་ལས། 守牛不谨。于泽亡失。时婆罗门。坐自思惟。我种何罪。酸毒兼至。内为恶妇所骂。七女所切。女夫来集。无以承当。复失他牛。不知所在。广行推觅。形疲心劳。愁闷恼悸。 由于没有谨慎地看守耕牛，牛在旷野中走失了。婆罗门闷坐在那里暗自思惟：“我以前造下什么罪过，辛酸痛苦的事一起到来，在家里被恶妇辱骂，被七个女儿所逼，女婿也跑来投靠，真没办法负担。又丢了别人的牛，不知去向。”他四处打听寻找，身心疲惫不堪，愁闷苦恼内心惊惧。 ལེགས་པར་མ་བསྲུངས་པས་སྟོར་ཏོ། །དེའི་ཚེ་ཕྱིན་ཏེ་ལོ་ཤུ་ཤས་འདི་སྙམ་དུ་བསམས་སོ། །བདག་གིས་སྔོན་ཉེས་པ་ཅི་ཞིག་བྱས་ན། ཁྱིམ་དུ་འོངས་ན་ནི། ཆུང་མས་རྟག་ཏུ་སྤྱོ་ཞིང་བུ་མོ་བདུན་དང་མག་པ་རྣམས་ཀྱིས་འདུག་ཏུ་མི་སྟེར། ང་ཁྱིམ་མཚེས་ཀྱི་བ་ལང་བརྙས་ན་ནི། སྟོར་བར་གྱུར་ཏེ་བདག་གིས་བཙལ་ཀྱང་མ་རྙེད་ན། ཇི་ལྟར་བྱ་སྙམ་མྱ་ངན་གྱིས་ཡི་མུག་སྟེ་ 偶到林中。值见如来坐于树下。诸根寂定。静然安乐。时婆罗门。以杖拄颊。久住观之。便生此念。瞿昙沙门。今最安乐。无有恶妇骂詈斗诤。诸女熬恼。贫女夫等。烦损愁苦。又复无有田中熟谷。不借他牛。无有失忧。 恰好走到树林里，遇见佛在树下禅坐，诸根寂定，宁静安乐。当时婆罗门用手杖托住脸颊驻足观看良久，心中暗自想道：“瞿昙沙门现今最为安乐，没有恶毒的妇人辱骂争斗，也没有女儿们的损恼，没有贫穷女婿们带来的烦恼愁苦，更不用操心田间成熟的谷物，也不用借用别人的耕牛，更没有丢失的忧虑。” འདུག་འདུག་པ་ལས་རྒྱང་མ་ནས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཤིང་དྲུང་ན་དབང་པོ་ཀུན་ཞི་ཞིང་བདེ་བར་བཞུགས་པ་མཐོང་ངོ༌། །བྲམ་ཟེ་དེས་འཁར་བ་ལ་སྐོམ་ཚུགས་བཅས་ཏེ་རྒྱང་ཚད་ཀྱི་བར་དུ་བརྟགས་ནས་ཡང་འདི་སྙམ་བ་བསམས་སོ། །དགེ་སྦྱོང་གཽ་ཏ་མ་ནི། རབ་ཏུ་བདེ་སྐྱིད་དོ། །དེ་ལ་ནི། ཆུང་མས་སྤྱོ་བ་ཡང་མེད། བུ་མོ་ངན་པ་དང༌། མག་པས་གཙེ་བ་ཡང་མེད།ཞིང་བརྔ་རན་ཏེ་གླང་བརྙ་ཡང་མི་དགོས་ཏེ་མྱ་ངན་མེད་དོ་སྙམ་བསམས་ནས་ 佛知其心。便语之曰。如汝所念。如我今者。静无众患。实无恶妇咒诅骂詈。无有七女熬恼于我。亦无女夫竞集我家。亦复不忧田中熟谷。不借他牛。无有亡忧。 佛洞晓他的心思，就对他说：“就像你想的一样，我现在心地宁静没有任何忧患，确实没有恶妇恶语相加，也没有七个女儿让我苦恼，也没有女婿们聚集在家中，更不必为田间的熟谷担忧，也无须借用他人耕牛，也没有丢失牛的忧虑。” བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེའི་བསམ་པ་ཐུགས་ཀྱིས་ཁྱེན་ནས་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ༑ ༑ཁྱོད་ཀྱིས་བསམ་པ་བཞིན་ཏེ། ང་ལ་ཡང་དག་པར་ཉེས་པའི་སྐྱོན་གང་ཡང་མེད། ཆུང་མ་ངན་པ་ཡང་མེད་ན། གཤེ་ཞིང་སྤྱོ་བ་ལྟ་ཅི་སྨོས། བུ་མོ་བདུན་གྱི་འཚེ་བ་ཡང་མེད༑ མག་པ་ཁྱིམ་དུ་འདུ་བ་ཡང་མེད། ཞིང་བརྔ་རན་པ་དང༌། གླང་སྟོར་བའི་མྱ་ངན་བྱེད་པ་ཡང་མེད་དོ། 佛告之曰。欲出家不。即白佛言。如我今者观家如冢。妇女众缘。如处怨贼。世尊慈愍。听出家者。甚适鄙愿。佛即告曰。善来比丘。须发自堕。身所著衣。变成袈裟。 佛接着对婆罗门说：“你愿意出家吗？”婆罗门对佛说：“现在我看自己的家如同坟墓，在那些女人中生活就如与怨贼共处。世尊慈悲，让我出家，非常合我的心意。”佛说道：“善来比丘！”于是他须发自落，身上所穿的衣服变成袈裟。 །ཁྱོད་རབ་ཏུ་འབྱུང་བར་དགའ་མ་ཞེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང༌། བྲམ་ཟེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བདག་ད་ལྟར་ཁྱིམ་ལ་དུར་ཙམ་དུ་འཛིན་ཏེ། ཆུང་མ་དང་བུ་མོ་ལ་དགྲ་ཙམ་དུ་སེམས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་འབྱུང་བར་གནང་ན་བདག་རབ་ཏུ་འབྱུང་ངོ༌། །ཞེས་གསོལ་པ་དང༌། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལེགས་པར་འོངས་སོ། །ཞེས་བཀའ་སྩལ་པས། སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་རང་བྱི་སྟེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ཏོ། 佛为说法。即于坐处诸垢永尽。成阿罗汉。阿难闻之。叹言善哉。如来权导实难思议。此婆罗门。宿种何庆得离众患。获兹善利。犹如净氎易染为色。 佛为他演说佛法，他当场便尽除了一切烦恼，成就阿罗汉果。阿难听到这事，感叹道：“善哉！如来的随机教导，实在难以思议，这婆罗门宿世有何善根，以至于脱离众患，得到这样的善报，仿佛一块干净的棉布容易染上颜色一般？” །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཅི་རིགས་པར་ཆོས་བསྟན་ནས་དེ་ཉིད་དུ་དྲི་མ་ཀུན་ཟད་དེ་དགྲ་བཅོམ་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་ཀུན་དགའ་བོས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གསོལ་པ། ལེགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བོ། །བྲམ་ཟེ་འདིས་སྔོན་ལེགས་པ་ཅི་ཞིག་བགྱིས་ན། ཉེས་པའི་༄༅། །སྐྱོན་ཀུན་དང་བྲལ་ཏེ་རས་དཀར་པོ་གཙང་མ་ལ་ཚོན་ཞེན་སླ་བ་ལྟར་དགེ་བ་ལ་ཕན་པའི་དོན་བྱེད་པར་གྱུར། 佛告阿难。此婆罗门。非但今日蒙我恩泽离苦获安。过去世时。亦赖我恩。得免众厄。复获安快。阿难白佛。不审世尊。过去世时。云何免救令其脱苦。佛告阿难。谛听谛听。善思念之。吾当为汝广分别说。阿难白佛。诺当善听。 佛告诉阿难：“这婆罗门不但今日蒙受我的恩泽，脱离苦海获得安乐，在过去世也依靠我的恩泽而得以免却种种祸患，获得安乐。”阿难对佛说：“不知世尊过去世时如何解救他脱离苦难呢？”佛告阿难：“谛听，谛听，仔细思量，我会为你详细宣说。”阿难对佛说：“是的，我一定善听。” བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཀུན་དགའ་བོ་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། བྲམ་ཟེ་འདི་ད་ལྟར་འབའ་ཞིག་ངས་ཕན་བཏགས་ཏེ་བདེ་བར་བྱས་པ་མ་ཟད་ཀྱི། སྔོན་འདས་པའི་དུས་ན་ཡང་ཉེས་པ་ཀུན་ལས་ཐར་ཅིང་བདེ་བར་བྱས་སོ། །ཀུན་དགའ་བོས་གསོལ་པ། འདས་པའི་དུས་ན་བྲམ་ཟེ་འདི་ཇི་ལྟར་བདེ་བར་མཛད་པ་རྒྱས་པར་བསྟན་དུ་གསོལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ༑ ཁྱོད་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་ཉོན་ལ་ཡིད་ལ་ཟུངས་ཤིག་དང༌། ཁྱོད་ལ་བསྟན་པར་བྱའོ། །ཀུན་དགའ་བོས་གསོལ་བ། དེ་བཞིན་དུ་ཐོས་པར་འཚལ་ལོ། །ཞེས་གསོལ་པ་དང༑ 佛告阿难。乃往过去阿僧祇劫。有大国王。名阿波罗提目伽。（此言端正。）治以道化。不枉人民。时王国中。有婆罗门。名檀腻羁。家理空贫。食不充口。少有熟谷。不能治之。从他借牛。将往践治。践谷已竟。驱牛还主。驱到他门。忘不嘱付。于是还归。 佛告诉阿难：“过去久远阿僧祇劫以前，有一位大国王名叫阿波罗提目伽（汉语：“端正”），以道德治理国家，从不冤枉百姓。当时他的国家中有一位婆罗门，名叫檀腻羁，家中一贫如洗，食不糊口。田里略有些成熟的谷物，不能够收割，向别人借了牛前去收割，收割完谷物，就把牛赶去还给主人。赶到人家的门口，却忘记与牛主人招呼便自行回去了。 བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཀུན་དགའ་བོ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །སྔོན་འདས་པའི་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་ཚད་མེད་པའི་ཕ་རོལ་ན་རྒྱལ་པོ་མཛེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་བྱུང་སྟེ༑ ཆོས་བཞིན་དུ་སྲིད་འཚོའོ། །དེའི་ཚེ་ཡུལ་དེ་ན་བྲམ་ཟེ་དབྱིག་བ་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་འདུག་སྟེ། རབ་ཏུ་དབུལ་ཕོངས་པ། བཟའ་བ་དང་བགོ་བ་མེད་པ་ཞིག་གོ །དེས་ཁྱིམ་བདག་ཅིག་ལ་གླང་ཞིག་བརྙས་ཏེ་ཉིན་པར་སྤྱད་ནས་གླང་དེ་ཁྲིད་དེ་ཁྱིམ་བདག་དེའི་ཁྱིམ་དུ་སོང་བ་དང༌། དེ་ན་ཁྱིམ་བདག་ནི། ཟན་ཟ་སྟེ། དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་གླང་དེ་ཁྱིམ་གྱི་ནང་དུ་བཏང་བ་དང༌། གླང་སྒོ་གཞན་དུ་སོང་ནས་སྟོར་ཏོ། 牛主虽见。谓用未竟。复不收摄。二家详弃。遂失其牛。后往从索。言已还汝。共相欺冒。尔时牛主。将檀腻羁。诣王责牛。适出到外。值见王家牧马之人。时马逸走。唤檀腻羁为我遮马。时檀腻羁。下手得石。持用掷之。偶值马脚。当手即折。马吏复捉。亦共诣王。 牛主人虽然看到了牛，却以为婆罗门还没用完，也没有赶牛入圈，两家人都撒手不管，便丢失了那头牛。后来牛主人去要牛，他说已经归还了，互相抵赖争论，于是牛主就带着檀腻羁到国王处评议偿还。刚走到外面，遇上王家牧马的公差，那御马逃走，公差就呼唤檀腻羁：‘给我拦一下马。’檀腻羁顺手捡了一块石头向马扔过去，正中马腿，当即马腿折断。公差也抓住檀腻羁，与牛主人一齐去向国王告状。 །དེ་ན་གླང་མ་མཐོང་ནས་དེས་དབྱིག་པ་ཅན་ལ་གླང་ག་རེ་ཞེས་བྱས་པ་དང༌། དེས་སྨྲས་པ། ཁྱོད་ཀྱི་ཁྱིམ་དུ་བཏང་ངོ༌། །ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་གླང་པོར་གྱི། གླང་སླར་བྱིན་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང༌། དེས་སྨྲས་པ། ངས་མ་བོར་རོ། །དེ་ནས་དེ་གཉིས་འགྲོགས་ཏེ་རྒྱལ་པོའི་ཐད་དུ་འདོད་བ་དང༌།འུ་བུ་ཅག་གི་རིགས་པ་དང༌། མི་རིགས་པ་རྟོགས་སོ། །ཞེས་སྨྲས་ནས་དེ་གཉིས་དོང་བ་དང༌། མི་གཞན་ཞིག་གི་རྟ་རྒོད་མ་ཞིག་བྲོས་ནས་དེས་དབྱིག་པ་ཅན་ལ་སྨྲས་པ། རྟ་རྒོད་མ་མ་བཏང་ཞེས་སྨྲས་ནས། དེས་རྡོ་བ་ཞིག་བླངས་ཏེ་འཕངས་པ་དང༌། རྟའི་རྐང་པ་ལ་ཕོག་ནས་རྐང་པ་ཆག་གོ །དེས་སྨྲས་པ། ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་རྟ་བསད་ཀྱི། ངའི་རྟ་བྱིན་ཅིག །ཅིའི་ཕྱིར་རྟ་སྦྱིན།དེས་སྨྲས་པ། ཚུར་ཤོག་རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་འདོད་དང༌། འུ་བུ་ཅག་གི་ཞལ་ཆེ་གཅོད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་ནས་དེ་དག་དེར་སོང་བ་དང༌། (汉文版本此段顺序排在后面，而且死的是父亲，不是丈夫） དབྱིག་པ་ཅན་དེ་འབྲོས་པར་བརྩམས་ཏེ། དེས་རྩིག་པ་ཞིག་གི་སྟེང་ནས་མཆོངས་པ་དང༌། དེའི་དྲུང་ན་ཐ་ག་པ་ཞིག་ཐགས་འཐག་ཅིང་འདུག་པའི་སྟེང་དུ་ལྷུང་ནས་ཐ་ག་པ་དེ་ཚེ་འཕོས་པ་དང༌། ཐ་ག་པའི་ཆུང་མས་དབྱིག་པ་ཅན་དེ་བཟུང་ནས་ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་ཁྱོ་བསད་ཀྱི། ངའི་ཁྱོ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང༌། ངས་ཁྱོད་ཀྱི་ཁྱོ་ཇི་ལྟར་སྦྱིན་ཞེས་སྨྲས་ནས་ཚུར་ཤོག་རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་འདོང་དང༌།འུ་བུ་ཅག་༄༅། །ཅག་གི་ཞལ་ཆེ་གཅོད་དོ། །ཞེས་དེ་དག་དོང་བ་ལས། 次复前行。到深水边。不知渡处。值一木工。口衔斵斤。褰衣垂越。时檀腻羁。问彼人曰。何处可渡。彼人应声答渡处所。其口已开。斵斤堕水。求觅不得复来捉之。共将诣王。 接着又来到了深水边，不知道哪里可以渡河。碰见一个木匠，用嘴衔着斧子，正敛衣涉水，檀腻羁向那人问道：‘哪里可以渡河？’木匠正要回答，刚开口，衔着的斧子就掉进了河里，四处打捞也找不到。于是也抓住檀腻羁一道来见国王。 ལམ་གྱི་བར་དེ་ན་ཆུ་པོ་གཏིང་ཟབ་པ་ཞིག་ཡོད་དོ། ཆུ་དེའི་ནང་ནས་ཚུར་ཤིང་མཁན་ཞིག་སྟེའུ་ཁ་ནས་ཁྱེར་ཏེ་འོང་ངོ༌། །དེ་ལ་དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་ཆུའི་གཏིང་ཇི་ཙམ་ཞེས་དྲིས་པ་དང༌། ཆུ་གཏིང་ཟབ་བོ། །ཞེས་སྨྲས་པས་སྟེའུ་ཆུར་ལྷུང་སྟེ། སྟེའུ་དེ་མ་རྙེད་པ་དང༌། དེས་དབྱིག་པ་ཅན་བཟུང་ནས་ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་སྟེའུ་ཆུར་བསྐུར་རོ། །དེས་སྨྲས་པ། ངས་མ་བསྐུར་རོ། །ཚུར་ཤོག་རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་འདོང་དང༌། འུ་བུ་ཅག་གི་ཞལ་ཆེ་གཅོད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་ནས་དོང་ངོ༌། 时檀腻羁。为诸债主。所见催逼。加复饥渴便于道次。从沽酒家。乞少白酒。酒家怜愍。即便匃与。得他酒已。上床饮之。不意被下有小儿卧。饮酒比竟压令腹溃。尔时儿母。复捉不放。汝之无道。枉杀我儿。并共持著。 檀腻羁被众多债主催逼赔偿，兼以饥渴交加，就去路旁的酒肆里讨一点白酒。酒家怜愍他，便给一点，他得酒后坐到床座上去喝。不料床褥下有个小儿正在睡觉，没饮酒完又压破了小孩的肚子。小孩的母亲也揪住了檀腻羁，说他太没人性，无辜杀害我的孩子，一齐把他捉住。 །དེ་ལུས་ངལ་ནས་ཆང་ཚོང་གི་ཁྱིམ་དུ་སོང་སྟེ་ཆང་བསླངས་ནས་ཆང་ཚོང་མ་དེ་ལ་བུ་པོ་ཞིག་བཙས་ཏེ་བུ་གོས་ཀྱིས་གཡོགས་ཏེ་བསྙལ་བ་ལས། དབྱིག་པ་ཅན་དེའི་སྟེང་དུ་འདུག་པ་དང༌། ཁྱེའུ་དེ་སྲོག་དང་བྲལ་བར་གྱུར་ཏོ། །དེས་ཀྱང་དགྱིག་པ་ཅན་དེ་བཟུང་སྟེ་ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་བུ་བསད་ཀྱི། ངའི་བུ་བྱིན་ཅིག །དེས་སྨྲས་པ། ངས་ནི། མ་བསད་ན༑ ཁྱོད་ཀྱི་བུ་ངས་ཇི་ལྟར་སྦྱིན། དེས་ཚུར་ཤོག་རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་འདོང་དང༌། འུ་བུ་ཅག་གི་ཞལ་ཆེ་གཅོད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་ནས་དེ་དག་དོང་བ་ལས་ 将诣王宫。到一墙边。内自思惟。我之不幸。众过横集。若至王所。傥能杀我。我今逃之。或可得脱。作是念已。自掷趒墙。不意墙后。有织老公。身堕其上。老公即死。时织公儿。复捉得之。便与众人。共将诣王。 快要临近王宫，走到一堵墙边上，檀腻羁暗想：我实在是不幸，祸不单行，如果到国王那里，可能会拿我问罪处斩，我现在逃走，也许能逃得一命。想到这里，他就翻墙跳走。不料墙下有一位织布老人，檀腻羁正落在他身上，老人当即死亡。老织布工的儿子又把檀腻羁捉住，和檀腻羁的许多债主一起把他押去面见国王。 （藏文此段排在前面，见上，藏文版死的是丈夫。） 次复前行。见有一雉住在树上。遥问之曰。汝檀腻羁。今欲那去。即以上缘向雉说之。雉复报言。汝到彼所。为我白王。我在余树。鸣声不快。若在此树。鸣声哀好。何缘乃尔。汝可语王。为我问之。 又往前走，见到一只雉鸡住在树上，雉鸡远远发问：‘檀腻羁，你现在去哪儿呀？’檀腻羁就把前边发生的事告诉它。雉鸡说：‘你到了国王那里，请替我向国王询问：我在其他树上鸣叫的声音不动听，而在这棵树上鸣声却宛转悠扬，这是什么缘故？你如果见了国王，请为我请教。’ གནས་གཞན་ཞིག་ན་ཤིང་ཤ་ཀོ་ཏ་ཀ་ལ་བྱ་རོ་གཅིག་འདུག་པ་དེས་དབྱིག་པ་ཅན་དེ་མཐོང་ནས་གར་འགྲོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང༌། ང་ནི། མི་འགྲོ་ན། འདི་དག་གིས་ང་ཁྲིད་དོ། །གང་དུ་ཁྲིད། རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་དུའོ༑ ༑འོ་ན་ཁོ་པོའི་འཕྲིན་ཞིག་ཀྱང་རྒྱལ་པོ་ལ་བྱོས་ཤིག །གནས་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ན། ཤིང་ཤ་ཀོ་ཏ་ཀ་དེ་ལ་བྱ་རོག་ཅིག་འདུག་པ། བདག་ཤིང་གཞན་གྱི་ཁ་ན་འདུག་པའི་ཚེ་སྐད་མི་སྙན་ལ་ཤིང་འདིའི་ཁར་འོངས་ན་སྐད་དོ་མཚར་དུ་སྙན་ན། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེས་དེ་སྐད་མཆིའོ། །ཞེས་སྨྲོས་ཤིག |
|
最新喜欢： iMjmJ....
|
|
沙发#
发布于：2014-10-17 10:39
次见毒蛇。蛇复问之。汝檀腻羁。今欲何至。即以上事。具向蛇说。蛇复报言。汝到王所。为我白王。我常晨朝。初出穴时。身体柔软。无有众痛。暮还入时。身粗强痛。碍孔难前。时檀腻羁。亦受其嘱。 又遇见一条毒蛇，蛇也问他：‘檀腻羁，你现在要去哪儿？’他就把前边发生的事告诉了蛇。蛇又说：‘你到国王那里，替我向国王询问：我每天早晨爬出洞穴时身体柔软，什么疼痛也没有。可是晚上爬回洞穴时，身体臃肿，疼得厉害，甚至很难通过洞口。’檀腻羁也接受了它的嘱托。 །དེ་ནས་ཡང་གནས་གཞན་ཞིག་ཏུ་སྦྲུལ་ཞིག་གིས་མཐོང་ནས་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བདག་གི་འཕྲིན་འདི་ཡང་ཞུས་ཤིག །བདག་ནམ་ཁུང་ནས་ཕྱིར་འབྱུང་བའི་ཚེ་ནི། བདེ། སླར་འཇུག་པའི་ཚེ་སྡུག་བསྔལ་ན། ཅིའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་གྱུར་ཅེས་ཞུས་ཤིག །དེ་དག་དོང་བ་ལས་ 复见母人。而问之言。汝欲何趣。复以上事。尽向说之。母人报曰。汝到王所。为我白王。不知何故。我向夫家。思父母舍。父母舍住。思念夫家。亦受其嘱。 接着又遇上一个妇人，妇人也问他：‘你要到哪去？’他就把前边发生的事告诉了她。妇人说：‘你到国王那里请为我向国王询问：不知道什么原因，我到丈夫家就思念父母家，回娘家住时又想念丈夫家。’檀腻羁也答应下来。 གནས་གཞན་ཞིག་ན་ན་ཆུང་མ་གཞོན་ནུ་ཞིག་གིས་མཐོང་ནས་སྔ་མ་བཞིན་དུ་ཁོ་མོའི་འཕྲིན་ཡང་ཞུས་ཤིག །ནམ་ཁོ་མོ་ཕའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ཚེ་ན་གྱོས་པོའི་ཁྱིམ་འདོད།གྱོས་པོའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ཚེ་ཕའི་ཁྱིམ་འདོད་ན། ཅིའི་ཕྱིར་ཞུས་ཤིག་ཅེས་སྨྲས་ནས་དེ་དག་དོང་བ་ལས་རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་ཕྱིན་པ་དང༌། 时诸债主。咸共围守。将至王所。尔时牛主。前白王言。此檀腻羁从我借牛云用践谷。不还见付失我牛去。我从索牛。不肯偿我。王问之曰。何不还牛。檀腻羁曰。我实贫困。熟谷在田。彼有恩意。以牛借我。我用践讫。驱还归主。主亦见之。虽不口付。牛在其门。我空归家。不知彼牛竟云何失。 债主们四周围绕看守着檀腻羁来到国王面前，牛主人上前禀告国王：‘这人借了我的牛，说是用来收谷，但他不亲自交还，把我的牛搞丢了。我向他索要，却不肯赔偿我。’国王问檀腻羁：‘为什么不把牛归还主人？’檀腻羁回答：‘我家境确实贫困，田里的谷物熟了，他好心把牛借给我去收割，我用完后就把牛赶回去，归还给他。牛主人也亲眼见到，虽然我嘴上没有交代，但牛放在他家门前，我空手回家，不晓得为什么那牛竟然失踪了。’ དེ་དག་རྒྱལ་པོའི་རྐང་པ་ལ་མགོ་བོས་ཕྱག་འཚལ་ཏེ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འདུག་གོ །དེ་ནས་རྒྱལ་པོས་དེ་དག་ལ་ཁྱོད་ཅི་ལ་འོངས་ཞེས་དྲིས་པ་དང༌། དེ་དག་གིས་དབྱིག་པ་ཅན་དང་ཁྱིམ་བདག་རྩོད་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་སྨྲས་སོ༑ ༑རྒྱལ་པོས་དབྱིག་པ་ཅན་ལ་སྨྲས་པ། ཁྱོད་ཀྱིས་གླང་བརྙས་སམ། བརྙས་སོ། །འོ་ན་ཕྱིར་བྱིན་ནམ། གླང་བདག་གིས་མཐོང་བར་བྱིན་ཏེ། ཁས་ནི། མ་གཏད་དོ། 王语彼人。卿等二人。俱为不是。由檀腻羁口不付汝。当截其舌。由卿见牛不自收摄。当挑汝眼。彼人白王。请弃此牛。不乐剜眼截他舌也。即听和解。 国王对那人说：‘你们二个都有过错，因为檀腻羁嘴上没有交代，应该截去他的舌头；因为你看到了牛却自己不收回，应该剜掉你的眼睛。’牛主人对国王说：‘请不要管这牛的事了，我可不愿挖出眼睛和截去他人的舌头。’于是国王就同意了他们和解。 །རྒྱལ་༄༅། །པོས་སྨྲས་པ། ད་ཕྱིག་པ་ཅན་འདིས་གླང་ཕྱིར་བྱིན་ཏེ་མ་སྨྲས་པས་ན། ལྕེ་ཆོད་ཅིག །ཁྱིམ་བདག་ཀྱང་གླང་འོངས་པར་མཐོང་ལ་མ་བཏགས་པས་ན༑ མིག་ཕྱུང་ཞིག་ཅེས་བཅད་དོ། །ཁྱིམ་བདག་གིས་སྨྲས་པ། དབྱིག་པ་ཅན་འདིས་གཅིག་ཏུ་ན་བདག་གི་གླང་འཕྲོག །གཉིས་སུ་ན་བདག་གི་མིག་ཕྱུང་བ་བས། དབྱིག་པ་ཅན་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཀྱང་བླའོ། 马吏复言。彼之无道。折我马脚。王便为问檀腻羁言。此王家马。汝何以輙打折其脚。跪白王言。债主将我。从道而来。彼人唤我。令遮王马。马奔叵御。下手得石捉而掷之。误折马脚。非故尔也。王语马吏。由汝唤他。当截汝舌。由彼打马。当截其手。马吏白王。自当备马。勿得行刑。各共和解。 牧马的公差又说：‘这人无理，打断了我的马腿。’国王就对檀腻
羁说：‘这是王家的马，你为什么擅自打断它的腿？’檀腻羁跪着对国王说：‘债主押着我从路上走来，这人招呼我，让我拦住御马。这马跑得正急，难以驾驭，我顺手就拾起一块石头扔过去，没料到却把马腿打断了，我并不是故意的。’国王就对公差说：‘是你招呼他，应该斩去你的舌头；他打伤了马，应该砍掉他的手。’公差启禀国王：‘我还是自己赔偿马吧，请不要动刑。’两人也和解了。 །མི་གཅིག་གིས་ལྷ། དབྱིག་པ་ཅན་འདིས་བདག་གི་རྟ་རྒོད་མ་བཀུམ་མོ། །ཞེས་སྨྲས་པ་དང༌། རྒྱལ་པོས་དབྱིག་པ་ཅན་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་རྟ་ཇི་ལྟར་བསད་ཅེས་དྲིས་ན། བདག་ལམ་དུ་ཞུགས་ཏེ་མཆི་བ་ལས། མི་འདིས་རྟ་མ་གཏང་ཞིག་ཅེས་མཆིས་ནས་བདག་གིས་རྡོ་བ་ཞིག་བླངས་ཏེ་འཕངས་པ་ལས་རྟ་གུམ་མོ།།རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ། རྟ་བདག་གིས་རྟ་མ་གཏང་ཞིག་ཅེས་སྨྲས་པས། རྟ་བདག་ནི། ལྕེ་ཆོད་ཅིག །དབྱིག་པ་ཅན་ནི། རྡོ་བ་འཕངས་པས་ལག་པ་ཆོད་ཅིག །མི་དེས་སྨྲས་པ།གཅིག་ཏུ་ན་བདག་གི་རྟ་བསད། གཉིས་སུ་ན་བདག་གི་ལྕེ་བཅད་པ་བསད་དབྱིག་པ་ཅན་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཀྱང་བླའོ། 木工复前云。檀腻羁。失我斵斤。王即问言。汝复何以失他斵斤。跪白王言。我问渡处。彼便答我。口中斵斤。失堕渠水。求觅不得。实不故尔。王语木工。由汝唤故。当截其舌。担物之法。礼当用手。由卿口衔致使堕水。今当打汝前两齿折。木工闻是。前白王言。宁弃斵斤。莫行此罚。各共和解。 又有木匠上前说道：‘檀腻羁弄丢了我的斧子。’国王就问：‘你为什么又弄丢了他的斧子？’檀腻羁跪着回禀国王：‘我问他何处可以渡河，他便回答我，结果嘴里衔着的斧子就掉进了水里，再也找不到了，实在不是故意的。’国王对木匠说：‘因为他招呼你，应该斩断他的舌头；而拿东西的正当方法是用手，你却用嘴叼着，以致斧子掉进水里，应该打落你的两颗门牙。’木工听了这话就对国王说：‘我宁可不要斧子了，请不要做这样的处罚。’两人也和解了。 །ཤིང་མཁན་གྱིས་སྨྲས་པ། དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་བདག་ལ་ཆུའི་གཏི་ང་ཇི་ཙམ་དུ་བབས་ཞེས་དྲིས་པས། ཁ་ནས་སྟེའུ་ཐོགས་པ་ཆུར་ལྷུང་ངོ༌། །ཞེས་གསོལ་པ་དང༌། རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ། རྫས་ཅི་འཁྱེར་ཡང་ཕྲག་པ་ལ་བཀུར་བའི་རིགས་ཀྱི་ཁ་ནས་ཁྱེར་བས་ཤིང་མཁན་གྱི་མདུན་སོ་གཉིས་ཆོག་ཅིག །དབྱིག་པ་ཅན་ནི། ཆུ་གཏིང་ཟབས་སམ་ཞེས་དྲིས་པས་ལྕེ་ཆོད་ཅིག །ཤིང་མཁན་གྱིས་སྨྲས་པ། གཅིག་ཏུ་ན་བདག་གི་སྟེའུ་སྟོར། གཉིས་སུ་ན་བདག་གི་སོ་བཅག་པ་བས་དབྱིག་པ་ཅན་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཀྱང་བླའོ། 时酒家母。复牵白王。王问檀腻羁。何以乃尔枉杀他儿。跪白王言。债主逼我。加复饥渴。彼乞少酒。上床饮之。不意被下有卧小儿。饮酒已讫。儿已命终。非臣所乐。唯愿大王。当见恕察。 酒家主妇又扯着檀腻羁向国王告状。国王就问檀腻羁：‘为什么平白无故地杀害人家的孩子？’檀腻羁说：‘债主们逼迫我，我又饥又渴，就向她家讨了少许酒，坐在床座上喝，不曾想到被褥下躺着一个小孩，等我喝完酒，小孩已经死了，并非我故意加害，恳请大王体察实情宽恕我。’ །ཆང་ཚོང་མས་སྨྲས་པ། དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་བདག་གི་བུ་བསད་དོ། །དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་སྨྲས་པ། བདག་ངལ་བས་ཆང་སློང་དུ་མཆིས་པས་སྟན་ལ་མ་བལྟས་པར་སྟན་ལ་འདུག་པས། འོག་ན་བུ་མཆིས་པ་མ་ཚོར་ཏེ་བུ་གུམ་མོ། 王告母人。汝舍沽酒。众客猥多。何以卧儿置于坐处。覆令不现。汝今二人。俱有过罪。汝儿已死。以檀腻羁。与汝作婿。令还有儿。乃放使去。尔时母人。便叩头曰。我儿已死。听各和解。我不用此饿婆罗门用作夫也。于是各了。自得和解。 国王就对那母亲说：‘你家开店卖酒，客人杂乱众多，为什么把儿子放在众人常坐的地方，又盖上被子让人看不到？你们两个人都有过错，你孩子死了，就让檀腻羁作你的丈夫，直到你有了孩子，才能让檀腻羁离开。’那妇人磕头说：‘我孩子已经死了，希望让我们和解，我才不要这穷酸的婆罗门来作我丈夫。’于是檀腻羁和这妇人也和解了。 །རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ།ཆང་ཚོང་མ་ཁྱོད་བུ་གོར་བསྙལ་ལ་གོས་ཀྱིས་མི་མངོན་པར་གཡོགས་པས་ཉེས་སོ། །དབྱིག་པ་ཅན་ཁྱོད་སྟན་ལ་མི་རྟོག་པར་འདུག་པ་ཡང་ཉེས་ཀྱི། དབྱིག་པ་ཅན་ཁྱོད་ཁྱོར་བྱོས་ལ་བུ་ཡོད་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་སྨྲས་སོ། །ཆང་ཚོང་མས་སྨྲས་པ། གཅིག་ཏུ་ན་བདག་གི་བུ་བསད། གཉིས་སུ་ན་ཁྱོ་བྱས་པ་བས་དབྱིག་པ་ཅན་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཀྱང་བླའོ། 时织工儿。复前白王。此人狂暴。蹑杀我公。王问言曰。汝以何故。枉杀他父。檀腻羁曰。众债逼我。我甚惶怖。趒墙逃走。偶堕其上。实非所乐。王语彼人。二俱不是。卿父已死。以檀腻羁。与汝作公。其人白王。父已死了。我终不用此婆罗门以为父也。听各共解。王便听之。 织布工的儿子又上前对国王说：‘此人狠毒凶残，踩死了我的父亲。’国王问话：‘你为什么平白无故踩死人家的父亲？’檀腻羁回答：‘众位债主逼迫着我，我很害怕，翻墙想要逃跑，正好摔在他父亲身上，确实不是故意的。’国王对织布工的儿子说：‘双方都有不对的地方，你父亲死了，就让檀腻羁作你的父亲。’那人回禀国王：‘我父亲已经死了，我绝不用这婆罗门来作我父亲，希望允许我们和解。’国王便同意了。 །ཐ་ག་པའི་ཆུང་མས་སྨྲས་པ། དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་བདག་གི་ཁྱོ་བཀུམ་མོ། །དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་སྨྲས་པ། བདག་ལ་དགྲ་མང་པས་འཇིགས་ཏེ་རྩིག་པ་རྒལ་ནས་བྲོས་པ་ལས། ཕག་ན་མི་ཡོད་པ་མ་མཐོང་སྟེ་གུམ་མོ། །རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ། སོང་ལ་འདི་ཉིད་ཁྱོད་ཀྱི་ཁྱོར་གྱིས་ཤིག །དེས་སྨྲས་པ། གཅིག་ཏུ་ན་བདག་གི་ཁྱོ་བསད།༄༅། །གཉིས་སུ་ན་བདག་གི་ཁྱོ་བྱས་པ་བས། དབྱིག་པ་ཅན་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཀྱང་བླའོ། （藏文翻译不一样） 时檀腻羁。身事都了。欣踊无量。故在王前。见二母人。共诤一儿。诣王相言。时王明黠。以智权计。语二母人。今唯一儿。二母名之。听汝二人。各挽一手。谁能得者。即是其子。其非母者。于儿无慈。尽力顿牵。不恐伤损。所生母者。于儿慈深。随从爱护。不忍抴挽。 这时檀腻羁的官司全都了结了，无限欣喜，所以依然留在国王面前。见到两个妇女为争夺一个儿子，来请国王裁决。国王聪慧机敏，通过智慧观察想出了一条妙计。他对两个母亲说：‘现在只有一个孩子，却有两个母亲要认领他。现在让你们两人各自拉住孩子的一只手，谁能把孩子拉过去，孩子就是她的。’那不是生母的女人对孩子不知怜惜，使尽全力拉扯，不在乎会伤害到孩子；生母对孩子十分慈悯爱护，不忍心用力拉扯。 །དེ་དག་སོ་སོ་ནས་ཞལ་ཆེ་བཅད་དེ་དབྱིག་པ་ཅན་ཡུས་བྱིན་ནས་ཉེས་པ་ཀུན་ལས་ཐར་ཏོ། །རྒྱལ་པོ་དེ་ལ་ཡང་བུད་མེད་གཉིས་ཤིག་བུ་གཅིག་ལ་རྩོད་དེ། རྒྱལ་པོ་བློ་མཁས་པས་བརྟགས་ནས་བུད་མེད་གཉིས་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བསྒོའོ༑ ༑ཁྱེད་གཉིས་ཀྱིས་བུའི་ལག་པ་རེ་རེ་ནས་བཟུང་སྟེ་དྲོངས་ལ་གང་གིས་ཐོབ་པ་བུར་ཁྱེར་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བ་དང༌། བུའི་མ་མ་ཡིན་པ་དེས་ནི། བུ་ལ་སྙིང་རྗེ་མེད་པས་སྣང་ཀྱིས་མི་དོགས་ཏེ་མཐུ་ཅི་ཡོད་པས་དྲངས་སོ། །བུའི་མ་གང་ཡིན་པ་དེས་ནི། བུ་ལ་བྱམས་པས་སྣད་ཀྱིས་དོགས་ཏེ་སྟོབས་ཀྱིས་ཐུབ་ཀྱང་དྲག་ཏུ་མི་འདྲེན་ནོ། 王監真伪。语出力者。实非汝子。强谋他儿。今于王前。道汝事实。即向王首。我审虚妄。枉名他儿。大王聪圣。幸恕虚过。儿还其母。各尔放去。 国王于是鉴别了真假，就对用力拉扯孩子的女人说：‘这确实不是你的孩子，为什么你要那么强占别人的孩子？现在在国王面前，老实交代是怎么一回事。’那妇人向国王自首道：‘我实在是脑筋糊涂，认错了人家的孩子。’国王宽厚开明，施恩饶恕了这妇人。孩子归其生母，让她们一一离去。 །རྒྱལ་པོས་ཀྱང་རྟོགས་ནས་དྲག་ཏུ་དྲངས་པ་དེ་ལ་འདི་ནི། ཁྱོད་ཀྱི་བུ་མ་ཡིན་ཏེ། བུད་མེད་གཅིག་ཤོས་ཀྱི་བུ་ཡིན་པས་ན། དྲང་པོར་སྨོས་ཤིག་ཅེས་བྱས་པ་དང༌། དལ་གྱིས་འདྲེན་པའི་བུ་ཡིན་པར་གྱུར་ཏེ་བུ་ཁྱེར་རོ། 复有二人。共诤白氎。诣王纷纭。王复以智。如上断之。时檀腻羁。便白王言。此诸债主。将我来时。于彼道边。有一毒蛇。殷勤倩我。寄意白王。不知何故。从穴出时。柔软便易。还入穴时。妨碍苦痛。我不自知何缘有是。 接着又有两人为争夺一块白布而在国王面前争执不休，国王又凭着机智像上一个案件一样做了裁决。这时檀腻羁对国王说：‘那些债主带我来见您时，在道路旁遇到一条毒蛇，它再三恳求我来请教国王：不知是什么原因，它从洞穴中出来时身体柔软灵便，返回洞穴时身体阻碍痛苦，自己实在不能明白为什么会这样。’ །དེ་ནས་ཡང་མི་གཉིས་ཤིག་རས་ཡུག་ཅིག་ལ་རྩོད་དེ། རྒྱལ་པོའི་དྲུང་དུ་འོངས་པ་ལས་རྒྱལ་པོས་བརྟགས་ནས་ཞལ་ཆེ་གོང་མ་བཞིན་དུ་བཅད་དོ། །དེ་ནས་དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་རྒྱལ་པོ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །འདི་དག་གིས་བདག་བཟུང་སྟེ་ཁྲིད་ཅིང་མཆི་བ་ན་སྤྲུལ་ཞིག་གི་འཕྲིན་དུ་འདི་སྐད་ཅེས་མཆིའོ། །བདག་ཁུང་བུ་ནས་ཕྱིར་འབྱུང་བའི་ཚེ་ནི། བདེ། སླར་འཇུག་པའི་ཚེ་ནི། སྡུག་བསྔལ་ན། ཅིའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་གྱུར་པ་ཤེས་ཤིག་ཅེས་མཆིའོ། 王答之言。所以然者。从穴出时。无有众恼。心情和柔。身亦如是。蛇由在外。鸟兽诸事。触娆其身。嗔恚隆盛。身便粗大。是以入时。碍穴难前。卿可语之。若汝在外。持心不嗔。如初出时则无此患。 国王告诉他：‘之所以会这样，是因为它从洞穴中爬出来时没有任何烦恼，心情柔和，身子也是一样；蛇在外边被鸟兽等事端触恼，嗔恨心炽盛，身体就变得粗大，所以进入洞穴时，就被洞口阻碍难以通过。你可以告诉它：在外边需护持自心不生嗔恨，就像刚出洞穴时一样，就不会再有这样的痛苦了。’ །རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ། སྤྲུལ་དེ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་གྱིས་ཤིག །ཁྱོད་མ་ཁྲོ་ཞིང་བཀྲེས་པས་ཁུང་ནས་བྱུང་བའི་ཚེ་བདེའོ། །ཕྱིར་བྱུང་ནས་ཁ་ཟས་མང་དུ་ཟོས་ལ་བྱ་རྣམས་ཀྱིས་གཙོས་པས་ཁྱོད་ཁྲོས་ཏེ་སྦོམ་པོར་གྱུར་པས་སླར་འཇུག་པའི་ཚེ་ཁུང་བུ་ལ་ཐོགས་ནས་སྡུག་བསྔལ་ལོ། །ཞེས་གྱིས་ཤིག །ཁྱོད་ཀྱིས་དེ་སྟེ་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཚོད་ཤེས་ལ་མི་ཁྲོ་ན། ཇི་ལྟར་ཕྱིར་འབྱུང་བ་དང་འདྲ་བར་བདེ་བར་འདུག་གོ །ཞེས་སྨོས་ཤིག 复白王言。道见女人。倩我白王。我在夫家。念父母舍。若在父舍。复念夫家。不知所以。何缘乃尔。王复答言。卿可语之。由汝邪心。于父母舍更畜傍婿。汝在夫家念彼傍人。至彼小厌。还念正婿。是以尔耳。卿可语之。汝若持心。舍邪就正则无此患。 檀腻羁又对国王说：‘路上曾遇见一个女人，央求我请问国王：她在丈夫家里思念父母家，倘若在父母家又会思念丈夫家，不知什么原因会这样。’国王又告诉他：‘可以这样转告她：因为你心地不正，在父母家时又有了外遇，你在丈夫家时就想念在父母家的情人；等到与情人相会感到厌倦后，又思念自己的丈夫，所以才会这样。你可以对她说：你如果能护持自心，舍弃邪行、恪守妇道就不会有这样的苦恼。’ །དེ་ནས་ན་ཆུང་མ་གཞོན་ནུའི་འཕྲིན་སྨྲས་པ་དང༌། རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ། ན་ཆུང་མ་གཞོན་ནུ་དེ་ལ་ཁྱོད་ཀྱི་ཕའི་ཁྱིམ་ན་མཛའ་བོ་ཞིག་འདུག་སྟེ། ནམ་གྱོས་པོའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ་དེའི་ཚེ་ནི། མཛའ་བོ་ལ་ཆགས་པས་ཕའི་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་འདོད་དོ། །ནམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ་དེའི་ཚེ་ནི། མཛའ་བོར་སྐྱོ་སྟེ་ཁྱོ་ལ་ཆགས་པས་གྱོས་པོའི་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་འདོད་པ་ཡིན་གྱི། གནས་གཅིག་སྤངས་ལ་གཅིག་ལེགས་པར་ཟུངས་ཤིག་དང༌། དེ་ལྟ་བུའི་གནོད་པ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སྨྲོས་ཤིག 又白王言。道边树上。见有一雉。倩我白王。我在余树。鸣声不好。若在此树。鸣声哀和。不知其故何缘如是。王告彼人。所以尔者。由彼树下有大釜金。是以于上。鸣声哀好。余处无金。是以住上。音声不好。 檀腻羁又对国王说：‘路边的树上有一只雉鸡，央求我请教国王：‘我在其他树上鸣叫声不动听，就在这株树上，叫声却婉转优美，不知道这是因为什么缘故。’国王告诉他：‘之所以会这样，是因为这棵树下面藏有一釜黄金，所以在这树上叫声特别美妙；其他地方没有藏金，所以在其他树上叫声就大为逊色。’ །གནས་གཞན་ཞིག་ན་ཤིང་ཤ་ཀོ་ཏ་ཀ་ལ་བྱ་རོ་གཅིག་འདུག་པའི་འཕྲིན་སྨྲས་པ་དང༌། རྒྱལ་པོས་སྨྲས་པ། ཤིང་དེའི་འོག་ན་གསེར་ཡོད་པས་ཁྱོད་ཀྱི་སྐད་སྙན་པ་ཡིན་ནོ། །ཤིང་གཞན་གྱི་དྲུང་ན་གསེར་མེད་པས་སྐད་མི་སྙན་ནོ། །ཞེས་གྱིས་ཤིག 王告檀腻羁。卿之多过。吾已释汝。汝家贫穷困苦理极。树下釜金。应是我有。就用与汝。卿到可掘取。奉受用王教。一一答报。掘取彼金。贸易田业。一切所须。皆无乏少。便为富人。尽世快乐。 国王对檀腻羁说：‘你的许多过失我已经为你开解，你家困苦，一贫如洗，那棵树下的一釜黄金，应归我所有，现在把它送给你。你可以把它挖出来。’檀腻羁按照国王的指示一一告诉了女人、蛇和鸟，又挖出了那釜黄金，经商务农，需要的东西再不缺少，于是变成了富翁，一辈子幸福快乐。” །རྒྱལ་པོས་དབྱིག་པ་ཅན་ལ་སྨྲས་པ་།༄༅། །ཁྱོད་ལ་ཉེས་པ་མང་དུ་བྱུང་ཡང་ངས་བཏང་ངོ༌། །ཁྱོད་ནི། དབུལ་ཕོངས་ཀྱི། ཤིང་གི་འོག་ན་གསེར་གྱི་གཏེར་ཡོད་པ་རྐོས་ལ་ཁྱེར་ཅིག །དབྱིག་པ་ཅན་གྱིས་རྒྱལ་པོས་བསྒོ་བ་བཞིན་དུ་སོ་སོའི་འཕྲིན་ཡང་བསྒོས་ནས་ཤིང་དྲུང་ནས་གསེར་ཡང་བྱུང་སྟེ་ཁྱེར་རོ། །དེ་ཕྱིན་ཆད་སོ་ཆོས་ཚུགས་ནས་ཅིས་ཀྱང་མི་བྲེལ་ཏེ་ཚེ་གཅིག་ཏུ་ཕྱུག་ཅིང་བདེ་སྐྱིད་པར་གྱུར་ཏོ༑ 佛告阿难。尔时大王。阿婆罗提目佉者。岂异人乎。我身是也。尔时婆罗门檀腻羁者。今婆罗门宾头卢埵阇是。我往昔时。免其众厄。施以珍宝。令其快乐。吾今成佛。复拔彼苦。施以无尽法藏宝财。尊者阿难。及诸众会。闻佛所说。欢喜奉行。 佛告诉阿难：“当时的那位阿婆罗提目佉国王，并不是别人，就是现在的我；当时的婆罗门檀腻羁，就是现在的婆罗门宾头卢埵阇。我在过去免除了他的种种灾难，施以珍宝，令其快乐。现在我成佛后，又解除他的苦难，送给他无尽法藏财宝。”尊者阿难及与会大众，闻佛所说，欢喜地奉行。 །ཀུན་དགའ་བོ། དེའི་ཚེ་དེའི་དུས་ན་རྒྱལ་པོ་མཛེས་པ་དེ་ལ་གཞན་དུ་མ་སེམས་ཤིག །དེ་ནི། ད་ལྟར་ང་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཚེ་དེའི་དུས་ན་བྲམ་ཟེ་དབྱིག་པ་ཅན་དེ་ནི། བྲམ་ཟེ་ཕྱིན་ཏེ་ལོ་ཤུ་ཤ་ཡིན་ནོ། །ངས་སྔོན་ཡང་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ལས་ཐར་པར་བྱས་ཏེ་རིན་པོ་ཆེ་བྱིན་ནས་བདེ་སྐྱིད་པར་བྱས་སོ། །ང་མངོན་པར་སངས་རྒྱས་ནས་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་པར་བྱས་ཏེ་ཟད་མི་ཤེས་པའི་ཆོས་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་བྱིན་ནོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཀུན་དགའ་བོ་དང༌། འཁོར་མང་པོ་རྣམས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ནས་མངོན་པར་དགའོ། །ཁྱིམ་བདག་དབྱིག་པ་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་སྟེ་ལེའུ་སུམ་ཅུ་དགུ་པའོ།། (檀腻羁缘品第三十九 完) |
|
